1. Inleiding

Appelpolyfenolen zijn een groep fytochemicaliën die overvloedig voorkomen in appels, vooral in de schil en het zaad. Deze bioactieve verbindingen bezitten een breed scala aan gezondheidsvoordelen, waaronder antioxiderende, ontstekingsremmende, antitumorale, antidiabetische en hartbeschermende eigenschappen. De afgelopen jaren hebben appelpolyfenolen aanzienlijke aandacht gekregen in zowel wetenschappelijke als commerciële gemeenschappen vanwege hun potentiële rol bij het voorkomen en beheersen van verschillende chronische ziekten. Dit artikel heeft tot doel een uitgebreid overzicht te geven van de bron, productie, toepassing en functies van appelpolyfenolen.

Appels zijn een van de meest populaire vruchten die wereldwijd worden geconsumeerd en zijn een rijke bron van polyfenolen. Polyfenolen zijn van planten afkomstige verbindingen die een of meer fenolgroepen bezitten en op basis van hun chemische structuur in verschillende categorieën worden ingedeeld. De belangrijkste klassen appelpolyfenolen omvatten flavonoïden, fenolzuren en proanthocyanidinen. Flavonoïden zijn de meest voorkomende groep in appels en bestaan uit quercetine, catechine, epicatechine en kaempferol. Fenolzuren, zoals chlorogeenzuur, cafeïnezuur en galluszuur, zijn in lagere concentraties aanwezig, terwijl proanthocyanidinen vooral in het appelzaad voorkomen.

Het polyfenolgehalte in appels varieert afhankelijk van de variëteit, rijpheid en verwerkingsmethoden. Over het algemeen bevat de appelschil een hogere concentratie polyfenolen dan het vruchtvlees, en rode appels hebben een hoger gehalte dan groene appels. Het hoogste polyfenolgehalte wordt aangetroffen in verse, hele appels, terwijl verwerkingsmethoden zoals het maken van sap en koken het polyfenolgehalte aanzienlijk kunnen verlagen.

Appelpolyfenolen kunnen worden geëxtraheerd uit appelpulp, het vaste residu dat overblijft na sapextractie. Appelpulp bevat een grote hoeveelheid polyfenolen en het gebruik ervan is een belangrijk probleem geworden in de fruitverwerkende industrie. De extractiemethoden voor appelpolyfenolen omvatten oplosmiddelextractie, vastefase-extractie en superkritische vloeistofextractie. Oplosmiddelextractie is de meest gebruikelijke methode en omvat het gebruik van organische oplosmiddelen zoals ethanol, methanol, aceton of een mengsel van deze oplosmiddelen om polyfenolen uit afvallen te extraheren. Bij vaste-fase-extractie wordt gebruik gemaakt van een vast dragermateriaal om polyfenolen selectief vast te houden, terwijl bij superkritische vloeistofextractie gebruik wordt gemaakt van superkritisch kooldioxide om polyfenolen te extraheren. De keuze van de extractiemethode hangt af van de gewenste polyfenolconcentratie, zuiverheid en kosteneffectiviteit.

2 functies

Appelpolyfenolen bezitten verschillende functies die bijdragen aan hun gezondheidsvoordelen. De antioxiderende werking van appelpolyfenolen is te danken aan hun vermogen om vrije radicalen op te vangen, oxidatieve stress te verminderen en de peroxidatie van lipiden te remmen. Vrije radicalen zijn zeer reactieve moleculen die schade aan cellulaire componenten kunnen veroorzaken, wat kan leiden tot verschillende ziekten en veroudering. Appelpolyfenolen kunnen ook het immuunsysteem moduleren door pro-inflammatoire cytokines te remmen en ontstekingsremmende cytokines te stimuleren, die ontstekingsziekten kunnen voorkomen en beheersen.

Van appelpolyfenolen is aangetoond dat ze kankerbestrijdende eigenschappen hebben door apoptose te induceren, celproliferatie te remmen en angiogenese te onderdrukken. Apoptose is een geprogrammeerde celdood die beschadigde of abnormale cellen elimineert, terwijl angiogenese de vorming is van nieuwe bloedvaten die voedingsstoffen en zuurstof aan tumoren leveren. Door angiogenese te remmen, kunnen appelpolyfenolen tumoren van essentiële voedingsstoffen uithongeren, wat tot hun regressie leidt. Appelpolyfenolen kunnen ook de activering remmen van signaalroutes die celproliferatie en overleving bevorderen, zoals de PI3K/Akt- en NF-KB-routes.

3 toepassingen

Apple-polyfenolen hebben diverse toepassingen in de voedingsmiddelen-, farmaceutische en cosmetische industrie vanwege hun verschillende gezondheidsvoordelen. In de voedingsindustrie kunnen appelpolyfenolen worden gebruikt als natuurlijke conserveermiddelen, smaakversterkers en kleurstabilisatoren. Ze kunnen ook worden toegevoegd aan functionele dranken, voedingssupplementen en bakkerijproducten om consumenten gezondheidsvoordelen te bieden. Van appelpolyfenolen is gemeld dat ze lipidenoxidatie voorkomen, de groei van pathogene bacteriën remmen en de darmmicrobiota moduleren.

In de farmaceutische industrie zijn appelpolyfenolen uitgebreid bestudeerd vanwege hun potentiële therapeutische effecten op verschillende chronische ziekten, zoals kanker, diabetes, cardiovasculaire en neurodegeneratieve ziekten. De antikankereffecten van appelpolyfenolen worden toegeschreven aan hun vermogen om apoptose te induceren, celproliferatie te remmen en angiogenese te onderdrukken. Appelpolyfenolen hebben ook antidiabetische eigenschappen door de insulinegevoeligheid te verbeteren, de glucoseabsorptie te verminderen en het glucosemetabolisme te reguleren. Bovendien is aangetoond dat appelpolyfenolen de bloeddruk verlagen, het cholesterolgehalte verlagen en oxidatieve stress verminderen, waardoor ze mogelijk nuttig zijn bij het voorkomen van hart- en vaatziekten. Bij neurodegeneratieve ziekten is aangetoond dat appelpolyfenolen oxidatieve stress en ontstekingen verminderen en de cognitieve functie verbeteren.

In de cosmetische industrie worden appelpolyfenolen gebruikt in huidverzorgingsformuleringen vanwege hun antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen. Van appelpolyfenolen is aangetoond dat ze de huid beschermen tegen door UV veroorzaakte schade, de melaninesynthese remmen en huidveroudering verminderen. Ze worden ook gebruikt in haarverzorgingsproducten om de haargroei te verbeteren, haaruitval te voorkomen en de gezondheid van de hoofdhuid te verbeteren.

4 Kwaliteitsnorm

Test	Specificaties
Analyse door HPLC:	80 procent
Verschijning:	Lichtbruin fijn poeder
Naverbranding:	Minder dan of gelijk aan 5,0 procent
Bulkdichtheid (g/ml)	0.25~0.45
Verlies bij droogpercentage:	Minder dan of gelijk aan 5,0 procent
Zware metalen	Minder dan of gelijk aan 10 ppm
Leiding:	Minder dan of gelijk aan 2 ppm
Arseen:	Minder dan of gelijk aan 2 ppm
Microbiologie Totaal aantal platen Gist en schimmel E coli S. aureus Salmonella	<1000cfu/g <100cfu/g Negatief Negatief Negatief